உனக்குள் ஒருவன் (பாகம் 1&2)

உனக்குள் ஒருவன் (பாகம் 1&2)

"உனக்குள் ஒருவன்" – உன்னை நீ சந்திக்கும் தருணம்! 

ஒவ்வொரு மனதிலும் பேசிக்கொண்டிருக்கும் ஒரு குரல் இருக்கும்…
அதை கேட்கத் தைரியம் இருந்தால், உன் பயணம் மாறிவிடும்.
உள்ளத்தின் ஆழத்திலிருந்து எழுந்த வார்த்தைகள்,
உன்னை உனக்கே புதிதாய் அறிமுகப்படுத்தும் இந்தக் கவிதைகள்…

"உனக்குள் ஒருவன்- 2 – உன்னை நீ சந்திக்கும் தருணம்! 
அன்புள்ள வாசகரே,

உனக்குள் ஒருவன்" என்ற தலைப்பிலான உங்கள் கவிதை, மனித வாழ்வின் பல்வேறு பரிமாணங்களையும், அகப் போராட்டங்களையும், தத்துவ விசாரணைகளையும் ஆழமாக அலசுகிறது. இது ஒரு தனிமனிதன் தன்னைத்தானே தேடிக்கொள்ளும் ஒரு பயணத்தின் வெளிப்பாடாக அமைந்துள்ளது.

கவிதையின் மையக்கருத்து:
இந்தக் கவிதையின் மையக்கரு, மனிதன் தனக்குள் இருக்கும் அளப்பரிய சக்தியையும், திறன்களையும் உணர்ந்து, புற உலகின் சவால்களையும், அக உலகின் குழப்பங்களையும் கடந்து, ஒரு தெளிவான, அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ வேண்டும் என்பதே. பிரச்சனைகளை உருவாக்குவதும், அதற்கான தீர்வுகளைக் காண்பதும் மனிதனே என்ற ஆழமான தத்துவத்தை இது முன்வைக்கிறது.

முக்கியக் கருத்துக்களின் தொகுப்பு:
அக ஆய்வு (Self-Introspection): கவிதையின் ஆரம்பமே, துருப்பிடித்த கம்பிகள் போல, தீய எண்ணங்களால் மனிதனின் அறிவு மங்கிப் போவதை எடுத்துரைக்கிறது. மனம், அதன் எண்ணங்கள், அதன் விளைவுகள் என ஒரு ஆழமான சுயபரிசோதனைக்கு இது நம்மை இட்டுச்செல்கிறது.

காலமும் வாழ்க்கையும் (Time and Life): "நாம் கிழிக்கும் நாள்காட்டியே தினமும் நம்மையே கிழிக்கிறது" போன்ற வரிகள் காலத்தின் இடைவிடாத இயக்கத்தையும், வாழ்க்கையின் நிலையற்ற தன்மையையும் உணர்த்துகின்றன. பிறப்புக்கும் இறப்புக்கும் இடையிலான பயணத்தை சரியாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டியதன் அவசியத்தை இது வலியுறுத்துகிறது.

திறன் மற்றும் விடாமுயற்சி (Skill and Perseverance): திறமை என்பது பிறப்பால் வருவதல்ல, அதை உருவாக்க வேண்டும் என்பதை கவிதை ஆணித்தரமாகச் சொல்கிறது. "கடினமான இடத்திலிருக்கும் தேன் கூடுகளைக் கண்டு தேனை எடுத்த நீ, உனக்குள் இருக்கும் திறனான வல்லமையான சக்தியையே உன்னால் திளைக்க முடியவில்லையா?" என்ற கேள்வி, ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் இருக்கும் ஆற்றலை தட்டி எழுப்புவதாக உள்ளது.

உறவுகளின் சிக்கல்கள் (Complexity of Relationships): நண்பர்களின் சுயநலம், புறக்கணிப்பு, துரோகம் போன்றவற்றை கவிதை பதிவு செய்கிறது. அத்தகைய சூழல்களில் புகழுடன் வாழ்வதை விட, அந்த நண்பனைப் புரிய வைப்பதே உண்மையான மனிதப் பண்பு என்று ஒரு புதிய கோணத்தை முன்வைக்கிறது.

இயற்கை மற்றும் செயற்கை (Nature and Artificiality): மனிதன் இயற்கையின் ஒரு பகுதி என்பதையும், இயற்கை அளித்த வளங்களை அவன் எவ்வாறு மாசுபடுத்துகிறான் என்பதையும் சுட்டிக்காட்டுகிறது. இயற்கையின்  செயற்கை என்பதை ஆழமாக பதிவு செய்கிறது.

அறிவு மற்றும் அனுபவம் (Knowledge and Experience): "படித்தவன் பட்டத்தால் மேதை, படிக்காதவன் அனுபவத்தின் பட்டயத்தால் மேதை" என்ற வரிகள், ஏட்டுக்கல்விக்கும் அனுபவ அறிவுக்கும் உள்ள முக்கியத்துவத்தை சமமாகப் பார்க்கிறது. அறிவியல்பூர்வமான அறிவையும் தாண்டி, புத்தியைத் தீட்டிக்கொள்வதே புத்திசாலித்தனம் என்கிறது.

வெற்றி மற்றும் தோல்வி (Success and Failure): தோல்வியைக் கண்டு துவண்டுவிடாமல், அதை வெற்றிக்கான ஒரு படியாகக் கருத வேண்டும். "விழுந்தவனை எண்ணி வருந்திக்கொள்ளாதே, எழுவதற்காக விழுந்ததென எண்ணிக்கொள்" என்ற வரிகள் மிகுந்த நம்பிக்கையூட்டுகின்றன.

மொத்தத்தில், இந்தக் கவிதை ஒரு வாழ்க்கை வழிகாட்டி நூல் போல, ஒவ்வொரு மனிதனும் தன் அன்றாட வாழ்வில் சந்திக்கும் பிரச்சனைகள், உணர்வுகள், உறவுகள் மற்றும் தேடல்களுக்கு ஒரு தத்துவார்த்த பார்வையையும், நடைமுறைத் தீர்வையும் வழங்குகிறது. இது வெறும் வார்த்தைகளின் கோர்வை அல்ல, வாழ்வின் ஆழமான உண்மைகளின் தொகுப்பு.